من: ?can you speek english
اون (يه كره اي): no, no
من: ????
اون: ?vi moojite gavarit pa rouski (شما می تونید روسی صحبت کنید؟)
من: Niet, ochen mala (نه خیلی کم)
اون: ?
من: ?
اون: you Arabic? (يعني كه تو عربي مي فهمي، يا يه همچو چيزي)
من: (به عنوان یه ایرانی و مسلمون در برابر این کره ای چولمن اگه بگم نه، خیلی ضایع است به همین خاطر جواب می دم:)yes, alittle!
اون: انا فور یرز امارات
من:(البته تو دلم: خاک بر سرت، چهار سال امارات بودي، تازه اینجوری حرف می زني، اینجوری كه تو عربي حرف مي زني من استاد توام)
۱ نظر:
سلام.منم همین مطلب با یک سوئدی برام پیش آمد .
به محض اینکه من پرسیدم:can you speak english,و جواب داد :yes.
آن بابا همچین جواب سوالی را که کرده بودم داد که بیشترشو نفهمیدم وعرق بر پیشانیم نشست.از همانموقع تصمیم گرفتم دیگه از کسی نپرسم که زبانی را بلده یا نه.بلکه میگم من یک کم از فلان زبون را متوجه میشم اگر میشه کمکم کنید.در مورد زبان جدید یک زندگی جدید هم کاملا باهت موافقم.البته آدم وقتی بهتر متوجه این مطلب میشه که از کشور خودش خارج بشه و زبانی هم بلد نباشه.
ارسال یک نظر