ضایع کردن به بهانه ارزش دادن

- تو کشوری که تقریبا 95 درصد زن ها بدون پوشش هستند، یه جوون به یه خانم محجبه می گفت: خیلی به چشم چرونی عادت کرده ام، حتی می تونم زنان را بدون لباس در ذهنم تصور کنم، از این کار لذت می برم، ناخودآگاه تا زنی را می بینم، او را بدون لباس در نظر می گیرم و به اندام و زیبایی اش نمره می دهم... اما .... وقتی شما را دیدم، احساس کردم شما برای من مانعی گذاشته اید که شرفم اجازه نمی ده، شما رو بدون لباس در ذهنم تجسم کنم.
- تو همین کشور در اتوبوس ها، مردها به خانم های محجبه راحت تر و سریعتر جای خودشان را تعارف می کنند.
- یه خانومی می گفت: حجاب زن در اینجا نشانه اعتماد زن به مردش تلقی می شه، زیرا زن ها عموما برای از دست ندادن شوهرانشان تلاش می کنند تا بدن و چهره اشان را زیبا نگه دارند.
- در اینجا خیلی از زن ها به دلیل شرایط اجتماعی و سهل بودن روابط آزاد، ترجیح می دهند تنها با فرزند خود زندگی کنند، بدون شوهر! آمار اینگونه زن ها خیلی زیاد است.

پ.ن: یه جمله ای است که می گه: انسان همیشه نسبت به آنچه ازش منع می شه، حریصتره؛ این را بگذاریم کنار این جمله که نمی دونم از کیست: تحریک کننده ترین اختراع بشر، لباس است! با خوندن این جمله به این فکر می کنم که اگر همه چیز در اختیار انسان باشه، دیگه چه اشتیاقی برای رسیدن به اون وجود داره و اون چیز ارزش خودش را از دست می ده، اگرچه می تونه خیلی مهم و با ارزش باشه و تنها در نبودش هست که می شه به ارزش آن پی برد.