پروردگارا!
چندي است نعمت باران بر اين زادبوم نباريده است.
اي آگاه به قلوب بندگانت!
مرا ببخشاي بخاطر گناهان كوچك و بزرگي كه باعث حبس دعا و فرونيامدن نعماتت بر ساير بندگانت شده است.
خداوندا!
پناه مي برم به تو از دست اين فرزندان و عيال فريب كار كه مدام من را به فكر آخر برج و خرج و مخارج زندگي و از جمله گوجه فرنگي مي اندازند و با اين كار باعث مي شوند تا من به گناه آلودگي به تفاخر و تجمل دنيوي گرفتار آيم و از عبادت و توبه دور شوم.
اي بخشايشگر!
ما را از محرومين باران قرار مده، بلكه از آناني قرار ده كه پشت سرهم بخاطر اعمال پاك و توبه‌هايشان برايشان باران مي فرستي.
اصلا آنقدر باران بفرست تا من روسياه و امثال من كه باعث خشكسالي و نبارندگي باران! شده‌ايم، در سيلاب غرق شويم.
پ.ن: البته گفته باشم توبه‌هايتان بايد به اندازه باشد، نه آنقدر كم باشه كه باران نياد و نه آنقدر زياد باشه كه يه وقت سيل بياد، اونوقت نقض غرض مي شه و بايد براي تنظيم باران كمي گناه كنيم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر