چرا یک لطف بزرگ را بخاطر برداشت اشتباه خودمان از یک رفتار کوچک به گند می کشیم؟ و اعتبار و آبروی دیگران را می بریم؟
چرا زمانی که طرف مقابل به روشنی برایمان توضیح می دهد که ما اشتباه کرده ایم، از خر خودمان پیاده نمی شیم و پوزش خواهی نمی کنیم؟ حالا جبران آن بی اعتبار کردنش بجای خود...
تازه اصرار هم داشته باشیم که برداشت (آن هم نه واقعیت بلکه یک برداشت) ما درست است...
خیلی بده ... خیلی بد.....
امان ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر